Łamiące się, powyginane w dwie przeciwne strony – aż trudno uwierzyć, że jeszcze do niedawna tak wyglądały nóżki Zosi. Choroba sprawiała, że potrafiły łamać się jak zapałki – bez żadnej przyczyny. Zosia nie chodziła… I nie chodziłaby do tej pory gdyby nie skomplikowana operacja!
Dzięki pomocy cudownych ludzi w ubiegłym roku wyjechaliśmy do doktora Paley’a – specjalisty od tak skomplikowanych wad. W kwietniu – dwa miesiące po operacji – Zosia zaczęła chodzić, a my płakaliśmy ze szczęścia. Niestety, by nie stracić tego, co udało się osiągnąć, konieczna jest jeszcze jedna operacja. Prosimy, pomóż nam, by Zosia dalej mogła chodzić!
Zosia taka się urodziła, choć co ciekawe, nikt na początku tego nie zauważył. Badania w czasie ciąży? Lekarz za każdym razem powtarzał, że wszystko jest w porządku. Badania zaraz po urodzeniu? “Mają Państwo zdrowe dziecko” – tyle po nich usłyszeliśmy. Byliśmy najszczęśliwszymi ludźmi na świecie aż do momentu, w którym sami zobaczyliśmy, że coś jest nie tak. Trafiliśmy na rehabilitację i dopiero rehabilitantka potwierdziła nasze obawy. Po nitce do kłębka odnaleźliśmy diagnozę – przodowygięcie piszczeli w obydwu nóżkach.
Trafiliśmy do szpitala w Otwocku, który zajmuje się skomplikowanymi wadami ortopedycznymi. Pod opieką tamtejszych lekarzy spędziliśmy pierwszy rok życia naszej córeczki. Niestety – po tym czasie rozłożono ręce. Zaproponowano nam gips, ortezy i aparat Ilizarowa, które nie dawały żadnej gwarancji, że Zosia zacznie chodzić. Dawały za to pewność, że będzie cierpieć.
Postanowiliśmy przenieść się do szpitala w Poznaniu, gdzie podano nam plan, który znów doprowadził nas do łez – zabieg polegający na oczyszczeniu kości i wprowadzeniu stabilizatora (pręta, który będzie rósł razem z Zosią). Zabieg, który trzeba będzie powtarzać 4 lub 5 razy. To oznaczałoby kilka albo i więcej lat cierpienia naszego dziecka...
Byliśmy załamani tamtą sytuacją. Usłyszeliśmy jednak o doktorze Paley’u, który zajmuje się przypadkami takimi jak nasza Zosia. Skontaktowaliśmy się z nim i otrzymaliśmy odpowiedź z kwalifikacją do operacji nóżek w USA. Dzięki pomocy setek ludzi o wielkich sercach zebraliśmy potrzebną kwotę, by w lutym ubiegłego roku Zosia przeszła operację i w kwietniu postawiła swoje pierwsze kroczki. To cud, który zawdzięczamy wspaniałym ludziom! Niestety przez to, że Zosia rośnie, gwoździe chirurgiczne, które zostały wszczepione podczas operacji, trzeba będzie wymienić, co znów wiąże się z ogromnymi kosztami…
Zosia stojąca na własnych nóżkach albo krocząca pewnie przed siebie to najpiękniejszy i wymarzony przez nas widok. Po latach walki stał się faktem – Zosia chodzi, a my płaczemy ze wzruszenia. Niestety – aby nie stracić tego, co osiągnęliśmy, konieczna jest jeszcze jedna operacja, która pozwoli utrzymać efekty tej poprzedniej.
Nie możemy stracić tego, co osiągnęliśmy, dlatego raz jeszcze prosimy Was o pomoc – by Zosia dalej mogła przemierzać świat na swoich nóżkach...
