Adam Adler, 32 lata

Choć Adam jest już dorosłym mężczyzną, nigdy nie zazna samodzielnego życia. U mojego syna zdiagnozowano znaczną niepełnosprawność intelektualną...

Adam nie potrafi radzić sobie z najprostszymi czynnościami życia codziennego. Potrzebuje stałej opieki i wsparcia – trzeba go umyć, ubrać, nakarmić, a także przewinąć, ponieważ nie jest w stanie zgłaszać swoich potrzeb fizjologicznych.

Opieka nad synem to pełnoetatowe zajęcie, które wiąże się z ogromnym stresem, ale także z wielką miłością i zaangażowaniem z mojej strony. Choć życie Adama jest pełne trudności, jego obecność wnosi do naszego domu mnóstwo radości i ciepła.

Każda wpłata, udostępnienie i wsparcie poprzez przekazanie 1,5% podatku są dla nas nieocenione, dlatego zwracam się do Was z prośbą o pomoc w zapewnieniu Adamowi jak najlepszych warunków do życia. Dziękuję za Wasze dobro!

mama