11 operacji, które zrujnowały mi zdrowie! Pomóż mi żyć bez bólu...

Młoda twarz, stare wnętrze – tak w skrócie można opisać to, co towarzyszy mi w zasadzie od zawsze. Budząc się rano, czuję jedynie ból. Najprostsze czynności sprawiają, że nie wiem jak mam na imię. Moje życie to piekło – pełne nieprzespanych nocy, łez i bezsilności.

Jestem po 20 latach nieudanego leczenia w Polsce, przeszłam 11 operacji, które nie przyniosły żadnych pozytywnych rezultatów, 2 ostatnie wręcz pogorszyły mój stan. Dzisiaj biję głową w mur, bo w kraju nie ma już dla mnie ratunku. Co mi zostało? Operacja w Stanach Zjednoczonych – moja jedyna i bardzo droga szansa. Proszę, pomóż mi zapłacić cenę za życie bez bólu!

Mam na imię Agnieszka. Patrząc na moje zdjęcia, trudno uwierzyć, że od dziecka zmagam się z tak ciężką chorobą. Staram się uśmiechać, chociaż czasem i na to brakuje mi sił. Czasem ciężko jest mi wstać z łóżka, postawić krok. W moim życiu nie ma takich dni, w których nie czułabym bólu. Właściwie trudno o takie godziny. Leki przeciwbólowe to moi wybawcy, ale ile można je brać?

Mam 28 lat, a od 20 nieskutecznie walczę z bardzo poważną chorobą – dysplazją włóknistą, a także niezłośliwym nowotworem lewej nogi. Dysplazja to rzadka choroba rozrostowa kości, w której występuje nieprawidłowo zbudowane białko odpowiadające za regulację syntezy kośćca. Moje kości się deformują i łamią.

Kolejne wizyty u lekarzy, nowe diagnozy, a w tym wszystkim ja i moja rodzina – takie jest moje życie. Przeszłam 11 operacji. Na każdą z nich czekałam z nadzieją i wiarą, że w końcu będzie lepiej. Niestety, nie było... Mój stan zdrowia znacznie się pogorszył. Wycięto kawałek miednicy i panewki. Źle założono mi endoprotezę. Zastosowano rozwiązanie, z którego korzysta się w ostatnich stadiach raka kości. U mnie zrobiono to na samym początku...

Po operacjach zostało mi jedynie mnóstwo blizn, które przypominają mi o tym, co wtedy przeszłam i jak wiele wycierpiałam. Dziś już wiem, że w Polsce skończyły się drogi leczenia. Tutaj lekarze rozkładają ręce, a mi pozostaje koszmar, w którym żyłam dotychczas.

Szukając pomocy, trafiłam na doktora Feldmana, który zakwalifikował mnie do operacji w Paley Institute West Palm Beach na Florydzie. Ta operacja to dla mnie życie bez bólu i szansa na sprawne chodzenie, czyli to, o czym marzyłam przez całe swoje życie. Dr Feldman zrekonstruuje staw biodrowy, zoperuje podudzie i wydłuży nogę o trzy centymetry. Niestety – te operacje kosztują. Do tej pory starałam się finansowo sama sobie radzić. Bywało ciężko, ale nie prosiłam o pomoc. Dzisiaj sytuacja jest zupełnie inna, bo cena za operacje zwala z nóg.

Choroba zawsze rujnowała moje plany i marzenia. Już jako dziewczynka musiałam zapomnieć o samodzielności, swobodnym poruszaniu, a moimi przyjaciółkami stały się kule. Wstydziłam się ich, ale tylko dzięki nim stawałam się silna – na tyle, by dzisiaj, mimo ogromnego strachu przed kolejną operacją, stanąć na obolałych nogach i poprosić Cię o wsparcie. Tylko z Tobą mam szansę na życie bez bólu. Proszę, nie pozwól mi stracić nadziei. 

–Agnieszka

––––––––––––––––––––

Losy Agnieszki możesz śledzić na FB: KLIK

Zobacz materiały o Agnieszce: