Przeszłam trzy udary – dziś walczę, by być sprawną mamą!

Mam na imię Agnieszka. Moje życie nigdy nie było usłane różami – od urodzenia choruję na pęcherzowe oddzielanie się naskórka, czyli chorobę, która powoduje odchodzenie skóry, sprawiając ogromny ból. Musiałam nauczyć się z tym żyć, ponieważ mojej choroby nie da się zupełnie wyleczyć.

Niestety w 2017 roku życie ponownie udowodniło mi, jak bardzo potrafi być brutalne. To wtedy przeszłam pierwszy udar...

W styczniu 2017 roku byłam w 27 tygodniu ciąży. Któregoś dnia zaczęłam bardzo źle się czuć. Natychmiast trafiłam do szpitala, gdzie okazało się, że doszło u mnie do udaru krwotocznego i niedokrwiennego mózgu. Zarówno ja, jak i mój synek walczyliśmy o przeżycie. Kubuś urodził się jako skrajny wcześniak, ponieważ mój stan nie pozwalał na donoszenie ciąży. 

W wyniku udaru doszło do całkowitego niedowładu lewej strony ciała. Na nowo musiałam uczyć się samodzielnie siedzieć i chodzić. Tego samego roku, we wrześniu, przeszłam operację wszczepienia implantu, ponieważ udar sprawił również, że musiałam mieć usuniętą część kości czaszki. Zamiast cieszyć się z pierwszych chwil macierzyństwa, musiałam odwiedzać kolejne szpitale i ośrodki rehabilitacyjne – zarówno ze sobą, jak i z synkiem. Kubuś również wymaga rehabilitacji, ponieważ wcześniactwo pozostawiło ślad na jego sprawności. 

Kiedy wydawało się, że mój stan zaczął się trochę poprawiać, w 2018 roku doszło do kolejnego udaru – tym razem niedokrwiennego. Niewiele później wykryto wadę serca, przez którą musiałam przejść jeszcze jedną operację.

Zdjęcie nieodpowiednie dla osób wrażliwych Kliknij tutaj, żeby je wyświetlić

Moje problemy ze zdrowiem wydają się nie mieć końca – po udarach pojawiły się dodatkowe kłopoty – z lewym barkiem oraz problemy z lewą stopą. Kolejna operacja odbyła się w lipcu 2020 roku w Krakowie. Miała na celu m.in. korekcję palucha szponiastego neurogennego lewej stopy, podskórne wydłużenie ścięgna prostownika palucha, stabilizację wewnętrzną śrubą tytanową. W tym roku czeka mnie kolejna operacja...

Kubuś ma obecnie 4 latka – potrzebuje sprawnej mamy. By taką miał, konieczna jest rehabilitacja, którą muszę kontynuować. Proszę, pomóż mi, abym mogła dalej walczyć o odzyskanie sprawności po udarach!

Agnieszka