Czekając na moje drugie upragnione dziecko, nigdy nie spodziewałam się, że spotka mnie taka "niespodzianka". Zachodząc w ciążę z góry przyjmujemy, że maleństwo będzie zdrowe… 

Niestety po porodzie okazało się, że Alanek urodził się z dodatkowym chromosomem, co nie ułatwia mu jego młodego życia. Wręcz przeciwnie, utrudnia, ponieważ od urodzenia musi zmagać się z wieloma trudnościami. 

Mój syn ma zespół Downa. Od początku tej drogi walczę o każdy jego postęp, który sprawia mi dużo radości. Nie ma niestety tygodnia, aby nie pojawiły się jakieś komplikacje… Choroby, wirusy, zapalenia i tak w koło!

Do dziś z powodu niedosłuchu Alanek nie mówi, wypowiada tylko pojedyncze słowa, jest ich maksymalnie 4! W kwietniu będzie miał 6 lat i marzę tylko o tym, aby mógł mi powiedzieć, co go boli, co chciałby zjeść lub po prostu móc się komunikować z nami i innymi dziećmi. 

Synek uwielbia zabawy z rówieśnikami. Niestety przez to, że nie mówi, jest to bardzo utrudnione i widać, iż bardzo to przeżywa i bardzo go to frustruje… Wiąże się to z tym, że rzuca różnymi przedmiotami, dokucza innym, ma problemy ze snem... 

Na domiar tego wszystkiego ma też padaczkę! Na początku, gdy została wykryta, wyrządziła w główce Alana duże „szkody”! Na szczęście leki zadziałały i bardzo mu pomogły. Musi brać je jednak codziennie. 

Wszystkie moje oszczędności przeznaczam na prywatne badania, wizyty lekarskie, leki. Synek potrzebuje jeszcze specjalistycznej pomocy w formie turnusów rehabilitacyjnych, na które już mnie nie stać! 

Mam jedno marzenie – aby Alanek zaczął mówić. Wiem, że turnusy pomogą i sprawią, że jego życie będzie lepsze i łatwiejsze. Będę bardzo wdzięczna za jakąkolwiek pomoc, która umożliwi mojemu dziecku lepszy rozwój!

Mama Alanka