Nigdy nie sądziłam, że całe życie może zmienić się tak szybko. Żyłam, spełniałam swoje marzenia, realizowałam plany i nie byłam świadoma, że nad moją głową wisi tykająca bomba. Że niewidzialny wróg na dobre rozgościł się w moim organizmie, który niszczy... Jeszcze pół roku temu byłam aktywna, energiczna i szczęśliwa. Dziś w lustrze oglądam moje wycieńczone walką z chorobą ciało i muszę prosić o wsparcie.

Zdiagnozowano u mnie polineuropatię. Zaczęło się od wiotkiego niedowładu nóg. Mięśnie stopniowo zaczęły zanikać, choroba zaatakowała ręce, które stale drętwieją, a każdy dotyk pali. Stale dręczyły mnie zaburzenia równowagi, często się przewracałam. Teraz nie jestem już w stanie chodzić o własnych siłach. Usiadłam na wózku, a moja samodzielność właściwie przestała istnieć. 

Zejść po schodach, pokonać krzywy chodnik, pójść tam, gdzie poniosą nogi? Wszystko to minęło. Obecnie nie potrafię nawet spokojnie utrzymać widelca w ręku, a szczytem możliwości jest przeniesienie się z pomocą drugiej osoby z łóżka na wózek i z powrotem. Człowiek nie docenia takich prostych rzeczy, dopóki ich zły los lub  choroba nie odbierze. 

Jedynym ratunkiem jest dla mnie intensywna, systematyczna rehabilitacja. Tylko to pomoże mi odzyskać siły, funkcjonować choć trochę samodzielnie. Nie ma innej drogi, nikt takiej jeszcze nie wymyślił. Niestety leczenie w moim przypadku jest horrendalnie drogie, skąd wziąć na to wszystko środki? Potrzeby wciąż rosną, a pieniędzy brakuje... Dlatego założyłam tę zbiórkę i zwracam się z prośbą o wsparcie.

Ewa