Gabrysia mierzy się z poważną diagnozą – cukrzycą typu 1. Dla tak małego dziecka to wyrok. Ból, strach i płacz... towarzyszą nam codziennie. Ilość codziennych ukłuć przeraża. 

Każdej doby badanie cukru oraz podaż insuliny powoduje, że Gabrysia jest kłuta 15-20 razy. Jedyną nadzieją na zmniejszenie bólu jest zakup pompy insulinowej. Ze względu na pandemię na oddziałach diabetologicznych została znacznie ograniczona dostępność pomp insulinowych, które są refundowane. Czas oczekiwania w tej chwili wynosi nawet do 18 miesięcy.

Nasza córeczka od urodzenia mierzy się z wrodzoną niedoczynnością tarczycy. Z dnia na dzień dowiedzieliśmy się o kolejnej chorobie autoimmunologicznej – cukrzycy typu 1. Niestety, obie choroby nieleczone mogą doprowadzić do ciężkiego upośledzenia umysłowego, a nawet śmierci! 

Gabrysia już zawsze będzie walczyła z diagnozą i przyjmowała leki pozwalające jej w miarę normalnie żyć. Potrzebuje stałej opieki, ponieważ jeszcze przez długi czas jej samodzielność będzie znacznie ograniczona. 

Każdego dnia i każdej nocy żyjemy w strachu, gdyż nasze ukochane dziecko jest narażone na gwałtowne spadki poziomu glikemii, które zdarzają się bardzo często. Taki spadek poziomu cukru grozi poważnymi komplikacjami zdrowotnymi, np. śpiączką cukrzycową. Współczesna medycyna daje szansę na ograniczenie bólu, jednak czas  oczekiwania na sprzęty refundowane jest niewyobrażalnie długi. 

W przypadku Gabrysi musimy działać natychmiast. Tylko pompa insulinowa jest w stanie zmniejszyć ból. Nie pozwólmy, aby Gabrysia zapamiętała swoje dzieciństwo jako ból i cierpienie.  Bardzo prosimy Cię o wsparcie.

Rodzice