Od 19 lat walczę o samodzielne chodzenie! Jestem coraz bliżej – proszę, pomóż...

Mam na imię Iwona i od 19 lat walczę o swoją sprawność… Urodziłam się bardzo poważnie chora. Lekarze mówili mojej mamie, że całe życie spędzę na wózku. Dopiero po kilkunastu latach okazało się, że jest dla mnie nadzieja – nadzieja na samodzielne chodzenie!

Rozszczep kręgosłupa z przepukliną oponowo-rdzeniową, czyli wada wrodzona układu nerwowego skazała mnie na niepełnosprawność od urodzenia. Diagnoza pojawiła się za późno, a ja usiadłam na wózku inwalidzkim… 

Kilka lat temu trafiłam do Mazowieckiego Centrum Rehabilitacji, gdzie odzyskałam nadzieję! Usłyszałam, że dzięki odpowiedniej i bardzo intensywnej rehabilitacji mam szansę chodzić samodzielnie. Przeszłam operację kręgosłupa, dzięki której zyskałam czucie w kolanach.

Cały czas walczę ze swoją niepełnosprawnością, ponieważ chcę chodzić i podążać przez swoje życie na własnych nogach. Dopiero stawiam pierwsze kroki przy balkoniku, lecz uważam to za duże zwycięstwo w mojej chorobie.

Przez 19 lat nieustannej walki o zdrowie byłam poddawana rehabilitacji. To właśnie dzięki niej, sprzętom rehabilitacyjnym, zabiegom fizykalnym, operacjom, 2 seriom terapii komórkami macierzystymi mogę dalej walczyć i póki co, nie zamierzam się poddawać.

Dużo już osiągnęłam, a jeszcze więcej przede mną. Kolejną szansą na poprawę mojego stanu zdrowia i odizolowanie się od wózka jest 3 seria terapii komórkami macierzystymi, która niestety jest bardzo kosztowna. 

Chcę podnieść rękawice, zawalczyć jak kiedyś, zdobyć dziś wydający się nie do osiągnięcia cel. Chcę podjąć walkę o zdobycie ogromnej sumy pieniędzy, abym nadal mogła być leczona komórkami macierzystymi. 

Ten apel to moja nadzieja. Wierzę, że dzięki życzliwości ludzi o wielkich sercach, uda mi się zdobyć pieniądze, aby pokryć koszt terapii. Dzięki temu będę mogła walczyć o swoje lepsze jutro, lepszą przyszłość. Wiem to i wierzę, że czasami marzenia się spełniają, gdy ma się wokół dobrych, serdecznych ludzi.

Iwona