Cały czas staramy się, jak możemy, aby nasz niepełnosprawny syn był szczęśliwy. Każdy rodzic chce tego dla swojego dziecka, jednak nam przychodzi to trudniej, bo też nasza codzienność jest inna.

Kacper nie marzy o nowej grze czy najnowszym modelu telefonu jak inne nastolatki w jego wieku. Naszego syna cieszą drobne przyjemności jak twarz smagana wiatrem podczas przejażdżki rowerowej i to pomimo tego, że to nie on wprawia go w ruch. Nie może, ponieważ nawet nie chodzi. Nawet gdyby zaczął, ma zbyt poważną chorobę serca, by być aktywnym fizycznie. Jednak jest sposób, aby podróżował w ten sposób. To specjalny wózek Benecykl Koźlik, który umożliwia mu poczuć pęd kółek i wiatr we włosach… To taka namiastka aktywności i zupełnie innego sposobu na spędzanie z nim czasu!

Ledwo rozpoczną się cieplejsze dni, wkładamy syna w wózek i pędzimy przed siebie. Widząc jego radość, tym bardziej nam się chce! W końcu to jedyna forma aktywności, jaką możemy mu zaoferować. Jednak w tym sezonie to się może okazać niemożliwe… Wózek, który posiadamy, jest już bardzo zużyty. Zapięcie mocujące jest rozerwane i mimo że staraliśmy się to naprawić, to widzimy, że jest to po prostu… niebezpieczne!

Nasz syn już nigdy nie będzie zdrowy... Urodził się z niepełnosprawnością sprzężoną: małogłowiem, wadą OUN, wadą serca. To wszystko sprawia, że codzienność jest dla nas ogromnym wyzwaniem. Walczymy o samodzielność syna, ale nie jest łatwo. Kacper przeszedł dwie operacje serca i kardiologiczny zabieg poszerzenia tętnicy płucnej przez wstawienie stentu. Choruje również na lekooporną padaczkę.

Nie chodzi samodzielnie, nie mówi, potrzebuje stałej opieki, a także profesjonalnej rehabilitacji, która może utrzymywać go w dobrej formie. Staramy się wspomóc Kacpra w drodze do poprawy jego jakości życia, usprawniania i usamodzielniania, ale to wiąże się z ogromnymi kosztami. Dlatego każdy kolejny zakup czegokolwiek jest już ponad nasze możliwości finansowe. Zwłaszcza jeśli jest to blisko 20.000 zł!

Tak rzadko umiemy docenić to, co mamy. Tak rzadko potrafimy naprawdę cieszyć się drobiazgami, które pozwalają nam dobrze żyć. Tak rzadko dostrzegamy piękno ukryte w małych rzeczach... Kacper pokazuje nam jakie to ważne. 

Prosimy, pomóż mu nie rezygnować z tej przyjemności!

Rodzice Kacpra