Codzienność Maksia to nieustająca walka! Pomóż!

Maksiu to nasz największy skarb. Kiedy się urodził, byliśmy najszczęśliwszymi ludźmi na świecie! Wierzyliśmy, a wręcz byliśmy przekonani, że tak już będzie zawsze. Nie podejrzewaliśmy, że wszystko zmieni się nie do poznania szybciej, niż nam się wydawało...

Synek był całkowicie zdrowy do 1. roku życia. Nie spodziewaliśmy się, że pojawiające się problemy z chodzeniem mogą zwiastować jakąkolwiek chorobę. Rozpoczęliśmy intensywną rehabilitację, by nie skazywać Maksia na ból, cierpienie i niemoc. Zapisaliśmy go na fizjoterapię. Po wielu miesiącach synek zaczął chodzić, a my cieszyliśmy się z każdego małego sukcesu!

Jednocześnie czuliśmy, że problem leży głębiej i należy znaleźć jego przyczynę. Dlatego zapisaliśmy się do poradni genetycznej i neurologicznej. Wykonano tam dodatkowe badania, które dały odpowiedź, dlaczego Maksiu nie chodził…

U synka oprócz elastyczności więzadłowo-stawowej zdiagnozowano Zespół Arnolda-Chiariego. Oznacza to, że w wyniku zbyt małej objętości czaszki struktury tyłomózgowia przemieszczają się, tworząc ucisk na rdzeń kręgowy. Dodatkowo okazało się, że Maksiu ma autyzm, zespół Pandas oraz elastyczność więzadłowo-stawową. Czasami zastanawiamy się, ile może znieść jedno dziecko i dlaczego to właśnie naszego synka tak boleśnie doświadczył los...

Chcemy zrobić wszystko, żeby pomóc Maksiowi, ale sami nie damy rady. Potrzeba wielokierunkowego leczenia, a także turnusy rehabilitacyjne generują ogromne koszty, co powoli staje się dla nas barierą nie do pokonania… Dziękujemy za wsparcie, jakie okazaliście naszemu synkowi w poprzedniej zbiórce. Dziś znów prosimy: pomóżcie!

Rodzice Maksia