Minęło już 10 lat od kiedy mój mąż toczy walkę z chorobą. Nie jest łatwo. Przeciwnik nie odpuszcza, codziennie odbiera coraz więcej wykańczając organizm Pawła. Każdego dnia podziwiam męża za to jak dzielnie walczy, za to, że się nie poddaje i odnajduje w sobie siłę, by stawiać czoło wszystkim przeciwnościom. Staram się wspierać go najlepiej jak tylko mogę.

Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa SCA 1 to diagnoza, z którą musieliśmy się zmierzyć wiele lat temu. Jest to choroba o podłożu neurologicznym objawiająca się m.in. zaburzeniami ruchowo-czuciowymi i padaczką. W 2012 roku u Pawła zaczęły występować problemy z utrzymaniem równowagi, zespół niespokojnych nóg, a w kolejnych latach pogorszył się chód męża. Paweł miał coraz większe trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, do wszystkiego doszły również bolesne skurcze mięśni łydek i ataki padaczki. 

Z czasem w nasze życie wdarł się nieustanny strach o to, co będzie dalej, jakie jeszcze przeraźliwe objawy i komplikacje przyniesie postępująca choroba. Nie ma dnia, w którym nie martwimy się o przyszłość. Wiem, że Paweł chciałby żyć nie martwiąc się o to, co przyniesie jutro, a jedyną szansą na to jest systematyczna i bardzo kosztowna rehabilitacja. 

Niestety, środki którymi dysponujemy, nie wystarczają na pokrycie kosztów leczenia i rehabilitacji. Stąd nasz apel o pomoc. Każda złotówka daje nam nadzieję na to, że uda się kontynuować walkę o opóźnienie postępów choroby, daje nadzieję na lepszą przyszłość!

Anna, żona