By zasmakować życia bez bólu

Ciąża z Piotrusiem przebiegała prawidłowo, wszelkie badania, USG wychodziły w porządku. Urodził się 27.04.2017 roku bez komplikacji. Od początku był dzieckiem płaczliwym, mało śpiącym, myśleliśmy, iż trafił nam się wymagający noworodek. Łudziliśmy się, że to kolki i wreszcie miną. Kiedy miał miesiąc, ktoś z rodziny podpowiedział, aby udać się do neurologa. Udaliśmy się i poza trochę obniżonym napięciem mięśniowym doktor nie stwierdziła nic, podpowiedziała jednak aby zrobić usg przez ciemiączko i brzucha. I tutaj wszystko się zaczęło.

Trzy tygodnie później syn dostał UROSEPSY, leczyliśmy się w szpitalu. Jak miał 2,5 miesiąca dostaliśmy się do nefrologa, która jako pierwsze badanie, które dało niepokojące wyniki. W lipcu tego roku miał badanie, które wykazało duże zalegania w pęcherzu, musimy zrobić kolejną scyntygrafię i do rozpatrzenia kolejna operacja.

Syn ma również opóźniony rozwój psychoruchowy. Neurolog, pod której opiekę trafiliśmy zleciła badania genetyczne i rezonans magnetyczny. Dodatkowo zmagamy się z nadczynnością mięśnia skośnego i póki lekko przechyla głowę w celu zobaczenia obrazu, nie wymaga to operacji.

Uczestniczymy w wielu zajęciach m.in. psycholog, pedagog, logopeda, fizjoterapia, terapia SI, neurologopeda, ćwiczymy dużą i małą motorykę, terapia ręki, hipoterapia. Piotruś jest wiotki, więc podstawa dla niego to rehabilitacja, SI i logopeda, aby zaczął gryźć pokarmy. Ze względu na sytuację w kraju dużo zajęć nam odpada, godziny się skracają i musimy nadrabiać prywatnymi wizytami. Nie oczekujmy wiele, chcemy, tylko aby Piotr szedł do przodu, a przy braku zajęć, mimo iż staramy się z nim codziennie ćwiczyć, widać, że niestety się cofamy. Proszę o pomoc i modlitwę za Piotrusia.