To miejsce jest dla nich jak tlen - utrzymuje przy życiu. Mimo wielu chorób, mimo upływającego nieuchronnie czasu i mnóstwa związanych z nim problemów. Dla 25 seniorów z Warszawy Ośrodek Wsparcia "Promyk Jesieni" jest powodem, dla którego wstają rano z łóżka. Oazą, do której mogą przyjść i się schronić, znajdując zrozumienie oraz pomoc. Bezpieczną łodzią, która pozwoli im spokojnie dopłynąć do kresu swoich dni... I dzisiaj bez pomocy finansowej to miejsce może, niestety zniknąć.

Dlaczego tak bardzo chcemy tego uniknąć? Dlaczego zamknięcie tego ośrodka będzie dla wielu tak ogromnym dramatem? Dlaczego nie wolno nam do tego dopuścić?

Większość osób starszych to ludzie żyjący już samotnie. Zwykle wdowy, rzadziej wdowcy. Dużą część kolegów i przyjaciół mogą już odwiedzać jedynie w ich ostatnich ziemskich mieszkaniach, czekając na ponowne spotkanie już w tym lepszym świecie, gdzie nie będzie reumatyzmu, demencji i karty stałego klienta w aptece. 

Potrzebują kogoś, do kogo można codziennie się odezwać, opowiedzieć o swoich rozterkach, wymienić się sposobami na bolące korzonki. Żyją offline, bez wirtualnych znajomych na fejsbukach i tik-tokach. Potrzebują Halinki niedosłyszącej na lewe ucho i pana Stasia, który ma osobne okulary do czytania i osobne do patrzenia w dal. Potrzebują mieć ich obok siebie, na wyciągnięcie ręki. Żeby dotknąć, poczuć, usłyszeć, zobaczyć serdeczny uśmiech. 

Organizujemy wspólne śniadania, spotkania ze specjalistami, terapeutami, psychologami. Zajęcia pomagające utrzymać sprawność fizyczną i umysłową. Wyjścia do teatru, czy opery - dla wielu tych starszych osób po raz pierwszy w życiu. Czasami po prostu zajmujemy im wolny czas, którego na emeryturze ma się bardzo dużo do zagospodarowania. Chcemy, żeby te ostatnie lata były jak "złota polska jesień", a nie szare i ponure...

Działamy tak od 14 lat i do tej pory otrzymywaliśmy wsparcie ze środków publicznych, które pozwalało nam spokojnie funkcjonować. Niestety, w tym roku do złożonego wniosku o dofinansowanie wkradł się błąd formalny, który mocno pokomplikował nam życie i straciliśmy dotację. Dlatego musimy założyć tę zbiórkę i prosić Państwa o pomoc. 

Miesięczny koszt funkcjonowania ośrodka to ok. 10-13 tys. zł. Tyle potrzeba, żeby zatrudnić na umowę terapeutów, przygotować śniadania i pokryć inne wydatki. Każda złotówka dla nas to będzie ogromne wsparcie. Wierzymy, że w Waszych sercach znajdzie się miejsce dla naszych seniorów!