Wystarczyła sekunda, by doszło do tragedii! Przemek jest sparaliżowany od szyi w dół – POMÓŻ WALCZYĆ DALEJ!

Ten jeden dzień w 2015 roku podzielił moje życie na „przed” i „po”. W jednej chwili wszystko się zmieniło. Doszło do wypadku, spadłem z wysokości 5 metrów. Tomografia rozwiała wszelkie nadzieje: uraz kręgosłupa i rdzenia kręgowego... Diagnoza brzmiała jak wyrok: porażenie czterokończynowe.

Nagle, z pełnego życia i planów młodego chłopaka stałem się osobą sparaliżowaną od szyi w dół, która ma tylko jedno marzenie – odzyskać choć część dawnej sprawności.

W momencie wypadku miałem zaledwie 29 lat. Pracowałem jako fryzjer – kochałem to, co robiłem. Czułem się spełniony zawodowo, pełen planów, ambicji i pasji. Wolny czas spędzałem na motorze, szczególnie na crossie. Uwielbiałem majsterkować przy motocyklach, zarażałem moich synów tą pasją… To życie zgasło w ułamku sekundy.

W tym roku kończę 39 lat. Minęła dekada – dziesięć długich lat walki. Rehabilitacji, bólu, nadziei i zwątpienia. I choć tyle czasu minęło, ja nadal się nie poddaję. Codziennie budzę się z tą samą myślą: może dziś będzie choć trochę lepiej.

Rehabilituję się nieustannie – ale wiem, że mogę więcej. Że mój organizm wciąż ma potencjał. Niestety, intensywna terapia, której tak bardzo potrzebuję, to ogromne koszty. Własnymi siłami nie jestem w stanie ich udźwignąć.

Dlatego po raz kolejny, z ogromną pokorą, ale i nadzieją – proszę Was o pomoc. Każda godzina z fizjoterapeutą to dla mnie szansa. Na samodzielność. Na życie z mniejszym bólem. Na chwilę oddechu dla mojej rodziny.

Dziękuję za wszystko, co już od Was dostałem: za każdą złotówkę, dobre słowo, wiarę we mnie. To dzięki Wam mogłem tyle przetrwać. Proszę, pomóżcie mi zawalczyć dalej.

Przemek