Okrutna choroba sprawiła, że Gosia umierała z głodu! Ratuj!

Aktualizacje

• 28 października 2025

  Nie mamy środków na operację Gosi... Pomocy!

  Pilnie potrzebujemy Waszego wsparcia! Zbliża się termin najważniejszego badania jelit Gosi. To badanie ma dać odpowiedź na pytanie, które nie daje nam spokoju: czy uda się zamknąć ileostomię i pozwolić Gosi żyć bez bólu, rurek i worków?

  Ta operacja jest naszym największym marzeniem. Niestety, wciąż brakuje nam środków finansowych, by mogła się odbyć.

  Ostatnia kontrola w szpitalu przyniosła dobre wieści. W ciągu tych pięciu lat jelito cienkie Gosi zregenerowało się w ponad 50%. To ogromny sukces – możliwy tylko dzięki Wam.

  

  Dzięki Waszej pomocy Gosia żyje, jej stan się poprawia, a przed nami pojawia się realna szansa na samodzielne trawienie i życie bez bólu i szpitali.

  Dlatego dziś znów proszę Was o pomoc... Każda złotówka przybliża Gosię do operacji, która odmieni jej życie. Dziękujemy z całego serca za każdy gest dobra i wsparcia, jakie już od Was otrzymałyśmy. 

  Mama Gosi

• 19 sierpnia 2025

  Każdy dzień to walka o przyszłość Gosi... Pomóż!

  Niestety, w leczeniu mojej Gosi nie wszystko idzie zgodnie z planem. Co jakiś czas pojawiają się problemy z trawieniem... Brzuszek staje się wzdęty i bolesny, a Małgosia cierpi… W takich chwilach czuwam przy niej bez przerwy.

  Serce pęka, kiedy widzę te wszystkie blizny po operacjach i słyszę, jak płacze z bólu. Za każdym razem mam nadzieję, że zdążyłam z lekami, że dawka była wystarczająca… Czekam w napięciu, z duszą na ramieniu.

  Małgosia regularnie przechodzi kontrole i badania. Są one kosztowne, ale też absolutnie niezbędne, bo dzięki nim możemy na bieżąco dostosowywać leczenie.  Bywa, że kiedy już cieszymy się postępami, przychodzi infekcja i wszystko cofnąć może się w ciągu jednego dnia. Gosia chudnie, traci apetyt...

  

  Może z zewnątrz Małgosia wygląda jak zdrowe dziecko. Ale nasza codzienność to nieustanna walka. Choroba genetyczna to coś, z czym żyjemy każdego dnia. Wymaga ściśle określonego żywienia, specjalistycznych posiłków, leków, monitorowania parametrów i płynów, dbałości o stan stomii i ileostomii. Każdego dnia wymieniam płytki i worek, by chronić skórę przed bolesnymi ranami i podrażnieniami.

  Czuwam 24 godziny na dobę. Taka jest nasza rzeczywistość – trudna, bolesna, ale też pełna miłości i nadziei. Wierzę, że wszystko to ma sens. Że przed nami jeszcze lepsze dni.

  Dziękuję każdemu z Was za dotychczasowe wsparcie. Dzięki Wam możemy kontynuować leczenie, które daje Gosi szansę na przyszłość. Lekarze wciąż konsultują jej przypadek, by ustalić dalszy plan leczenia.

  A Gosia? Ma jedno, wielkie marzenie: pozbyć się stomii i móc po prostu biegać, skakać… żyć jak inne dzieci.

  Wasza pomoc naprawdę ma moc. Dziękujemy, że jesteście z nami. 💚

  Mama Gosi

  Czytaj dalej
• 1 lipca 2025

  Zbiórka stoi w miejscu... Błagam o pomoc dla mojej córeczki!

  Nasza walka trwa i niestety staje się coraz trudniejsza. Plan leczenia bardzo się wydłużył. Tymczasem zbiórka stanęła w miejscu. A każda wizyta, każde badanie, każdy lek to kolejne koszty, których nie możemy nawet zaplanować, bo nie mamy już pieniędzy... Proszę Cię, pomóż mojej córeczce!

  Od stycznia Gosia zmaga się z częstymi problemami trawiennymi. Jej brzuszek jest wzdęty, boli ją, a w tych momentach także bolą szwy. To łamie moje serce, bo widzę, jak cierpi.

  Gosia ma nawracające infekcje. Kiedy się pojawiają, śpi bardzo dużo, jest drażliwa, nie ma apetytu, chudnie w oczach. Wtedy konieczne jest dodatkowe leczenie, aby utrzymać równowagę płynów w organizmie. Nie możemy jeszcze odstawić leków, chociaż to jest jeden z najważniejszych kroków do usunięcia stomii. A właśnie brak stomii jest największym marzeniem mojej córki...

  Każdego dnia walczymy. Pomagam jej masażami, odpowiednią dietą i lekami. Muszę być cały czas obecna, gotowa zareagować w każdej chwili, by nie dopuścić do zatrzymania treści pokarmowej w jelitach. Jestem z nią non stop, na dyżurze, bo wiem, że tylko tak możemy uniknąć większych powikłań.

  

  W tym wszystkim pojawił się jednak ogromny promień nadziei. Lekarze stwierdzili, że rozciągnięty odcinek jelit zmniejszył się o ponad 50 %. To coś, czego się nie spodziewaliśmy. Modliłam się o to, ale bałam się nawet mieć nadzieję. Taki wynik daje nam siłę i pokazuje, że idziemy w dobrym kierunku.

  Dlatego bardzo proszę, pomóżcie nam. Każda, nawet najmniejsza wpłata ma znaczenie. Każde udostępnienie, każde dobre słowo dodaje nam otuchy i przybliża Gosię do jej największego marzenia – życia bez stomii, życia bez bólu i lęku.

  Z całego serca dziękuję za dotychczasowe wsparcie, za wiarę, za obecność. Niech Bóg Wam wynagrodzi dobro, które okazujecie. Nie pozwólmy, by ta wspólna walka poszła na marne.

  Mama

  Czytaj dalej