Za nami niezwykle trudna i wyboista droga, ale kiedy patrzę w przód, widzę, że wciąż jesteśmy na jej początku! Czuję się bezsilna, a to tak bardzo boli... Swojej córeczce przychyliłabym nieba, oddałabym własne serce, ale tego najważniejszego dać jej nie mogłam. Nie mogłam dać jej zdrowia. Wiktoria przyszła na świat 15 września 2010 roku w 38 tygodniu zagrożonej ciąży. Jej malutkie i kruche życie było w niebezpieczeństwie, zanim na dobre się zaczęło! Później też nie było łatwiej... Problemy nie odstępowały nas na krok. Wiktoria od początku była dzieckiem podsypiającym z brakiem odruchu ssania. Po pierwszym tygodniu życia trafiła do szpitala z powodu żółtaczki fizjologicznej, chwilę później stwierdzono obniżone napięcie mięśniowe. 

Gdy córeczka miała miesiąc, zachłysnęła się, straciła oddech i znów trafiła do szpitala. Znów tak bardzo się o nią bałam... To był jednak dopiero początek. Od trzeciego miesiąca życia Wiktoria jest pod opieką szeregu specjalistów, w tym genetyka, jednak jak dotąd nie znaleziono przyczyny opóźnienia rozwoju. Wiktoria usiadła samodzielnie, dopiero kiedy skończyła rok, zaczęła raczkować kiedy skończyła 16 miesięcy, zaczęła chodzić po drugim roku życia, a pierwsze słowa wypowiedziała dopiero w okolicach czwartego. Jednak to nie oznaczało końca naszych problemów...

Gdy Wiki miała 5 lat, zaczęła się jąkać. Później zdiagnozowano u niej także astmę oskrzelową oraz nawracające infekcje układu moczowego o niewiadomej przyczynie. Ogrom chorób każdego dnia przytłacza moją małą córeczkę, a ja nie mogę jej pomóc! Nadzieję na lepsze jutro daje tylko intensywna rehabilitacja. Już raz nam pomogłeś, jednak los zmusił mnie do tego, by poprosić o pomoc ponownie... Wiki potrzebuje turnusów rehabilitacyjnych w specjalistycznym ośrodku, które dają jej ogromne szanse! Proszę, pomóż nam je opłacić!