W imieniu córki Wiktorii i swoim chciałam bardzo serdecznie podziękować wszystkim darczyńcom za to, że pomogli nam uzbierać pieniążki na turnus rehabilitacyjny i za wszystkie słowa otuchy. Jeszcze raz bardzo dziękuję wszystkim darczyńcom mama Wiktorii.
5-letni Bartuś mimo choroby nie przestaje się uśmiechać. Ale uśmiech, który zagościł na jego buzi, kiedy dotarł do niego wymarzony rower, był większy i jaśniejszy niż zwykle! Radość przeplatała się ze zdziwieniem i niedowierzaniem. To marzenia naprawdę się spełniają?! Czy ten wspaniały rower jest naprawdę mój?! Bartek od razu na niego wsiadł i wykonał jazdę próbną po domu. Teraz już tylko czeka na wiosnę, żeby wspólnie z rodzicami wyruszyć w nieznane na swoim "prawdziwym rowerze dla dużych dzieci". Czuje się taki dorosły i dumny! W trakcie długich i emocjonujących rowerowych wypraw z pewnością odnajdzie szczęście, które próbowała mu zabrać choroba...
Aktualizacja 17.05.16: Właśnie wróciłyśmy z Emilką z drugiego turnusu, na który była prowadzona zbiórka na portalu Siępomaga. Emilka ma dobry czas. Zaczyna rozmieć, że przez raczkowanie jest łatwiej zdobyć zabawkę. Do chodzenia jeszcze daleko, ale już zaczyna wspinać się po meblach. Wdrapuje się na kolana. Dziękujemy za każdą wpłatę oraz za komentarze pod zbiórką, ponieważ dały nam one wiele siły i radości! Dziękujemy, Edyta Tomasz i Emilka. ___ Jestem pod ogromnym wrażeniem, ile ludzi włączyło się do zbiórki. Ogromną siłę dają komentarze pod zbiórką :)) Za nami pierwszy grudniowy turnus zorganizowany ze środków zebranych na siepomaga. Już kilka dni po zakończeniu turnusu było widać pierwsze efekty pracy - Emilka jest stabilniejsza i wykorzystuje swoje rączki do podpierania się. Zaczęła jeść z łyżeczki, co jest efektem zajęć z integracji sensorycznej oraz pracy z logopedą. Intensywne masaże i uwrażliwianie zdziałały cuda! Kolejny turnus z już w maju - nie możemy się doczekać! Dziękuję wszystkim za pomoc - Mama Edyta
5 grudnia pani Hania przeszła zabieg NanoKnife. Trwał on aż 5 godzin i zakończył się sukcesem. Rodzina, której udało się dozbierać brakującą kwotę, otrzymała na Mikołajki najpiękniejszy prezent – życie mamy i babci. Pani Hania obecnie odpoczywa po operacji i czeka na wyniki badań histopatologicznych. Rodzina ma nadzieję, że chemia ją ominie. Wierzą, że najtrudniejsze już za nimi i czeka ich rok 2016, wolny od tragedii...
Dzięki Państwa pomocy i pomocy wielu ludzi udało się zebrać całą sumę i spełnić marzenie Pana Andrzeja i jego rodziny. Został zakupiony piec do centralnego, bojler na wodę i grzejniki. Firma złożyła centralne ogrzewanie, teraz w całym domu jest cieplutko, można się wykąpać w ciepłej wodzie i może tej zimy nie będzie już pleśni w domu. Cała rodzina jest szczęśliwa, dzieciaki mają uśmiechnięte i radosne buzie. Jest to najwspanialszy prezent na święta jaki mogli sobie wymarzyć-ciepło i przytulnie w całym domu. Pan Andrzej jest bardzo wzruszony, że tyle ludzi mu pomogło, dziękuje za życzenia i modlitwę.
Alutka jest już po zabiegu fibrotomii metodą Ulzibata. Zabieg przeszła pomyślnie, przez następne 3 tygodnie nie mogła chodzić i stawać na nóżki. Jednak po tym ciężkim dla niej czasie, zaczęła w końcu stawiać pierwsze kroki! Ala rozpoczęła intensywną rehabilitację i obecnie cieszy się z efektów, bez spastyki, bez bólu, bez przewracania się o własne nóżki. Niestety, jeszcze długa droga przed Alicją do lepszej sprawności fizycznej, ale efekty po zabiegu i rehabilitacji są rewelacyjne! Chcieliśmy podziękować z całego serca wszystkim darczyńcom, znajomym, nieznajomym za pomoc w spełnieniu tego celu! Jesteśmy Wam dozgonnie wdzięczni zarówno za pomoc finansową, jak i wsparcie psychiczne. Szczerze mówiąc, miło nas zaskoczył fakt, że są ludzie, którzy chcą pomagać, pomagają i robią to bezinteresownie. Jeszcze raz dziękujemy ! Poniżej na zdjęciu Alutka na ćwiczeniach – lokomat, który bardzo polubiła :)
Wiadomość od Ani: Pragnę z całego serca podziękować wszystkim Pomagaczom i Pomagaczkom za okazane mi serce i wsparcie w zbiórce na zakup nowego wózka aktywnego. Jestem niezwykle wdzięczna. Gdyby nie Wasze wsparcie, Drodzy Pomagacze, nie mogłabym sobie pozwolić na zakupienie tak dobrej jakości wózka. Dlatego bardzo, bardzo gorąco dziękuję!
Udało się na czas zebrać brakującą kwotę na operację serduszka Zosi! Dziękujemy! 27 stycznia 2016 roku z samego rana Zosia pojechała na salę operacyjną. Gdy z niej wyjeżdżała po kilku godzinach, było wiadomo, że wszystko się udało. Na taką wiadomość czekali nie tylko zmartwieni rodzice, ale też wielu Pomagaczy, którzy najpierw finansowo, a potem wciąż myślami i modlitwami wspierali Zosieńkę. Zosia po operacji sama oddychała, trafiła na IT, ale już następnego dnia była przeniesiona na kardiologię, bez drenu i z dawką leków mniejszą o połowę - co mogło oznaczać tylko jedno - jest bardzo dobrze! 4 lutego z wypisem Zosia wróciła do domu, do Polski. W Munster poznała innych serduszkowych wojowników, którzy też mogli tam być dzięki zbiórkom na siepomaga. Mamy nadzieję, że wszyscy będą dochodzić do siebie tak szybko, jak Zosia <3
Udało się! Mama Marysi nie może w to uwierzyć. I dziękuje za wsparcie finansowe, a także za komentarze Pomagaczy przy wpłatach, które podnoszą ją na duchu. Mamy nadzieję, że dzięki szybkiej zbiórce winda będzie już w tym roku. - Gdy to się uda, ogromny ciężar spadnie z moich ramion (dosłownie i w przenośni) - pisze mama Marysi. Wierzę, że dam radę. Jeszcze raz bardzo bardzo dziękuję. Adriana, mama Marysi. P.S. A teraz ja już wymagam rehabilitacji ,bo mój kręgosłup nie wytrzymał :(