Patryk umiera. Zbieramy na lek ostatniej szansy!

Dotarła do nas dzisiaj bardzo smutna wiadomość. W sobotę 16.04. nasz podopieczny Patryk zmarł. Dziękujemy każdemu, kto wsparł ostatnią walkę tego dzielnego chłopca. Wszystkie zgromadzone dotąd środki, zostaną przeznaczone na ratowanie życia dwójki potrzebujących dzieci. 

Pogrążonej w smutku rodzinie Patryka składamy najszczersze wyrazy współczucia.

–––––––––––––––––––––

Patryk umiera! Wyrok zapadł, a egzekucja wydaje się nieunikniona. Rodzice boją się że będzie za późno. Trzecia wznowa ostrej białaczki limfoblastycznej uderzyła ze zdwojoną siłą, a chłopiec nie ma już szans by się obronić. Do tej pory trwała mozolna walka o życie Patryka, którą przegrał. Zbieramy na lek ostatniej szansy. Rozpoczęła się walka z czasem. Jeśli nie zdążymy, Patryk nie dożyje 13 urodzin. 

Choroba przyszła po Patryka w 2014 roku. Ciągłe gorączki, nawracające  infekcje, zapalenia ucha. Bieganie od lekarza do lekarza, antybiotyk za antybiotykiem i żadnej poprawy. 11 lutego, tydzień po dziesiątych urodzinach chłopca, czas się zatrzymuje. Morfologia krwi i tragiczna diagnoza – ostra białaczka limfoblastyczna. Koniec dotychczasowego życia i rozpoczęcie walki o jakiekolwiek. Dziesiątki badań, nakłuć, sterydów i w końcu chemioterapia. Łzy w oczach rodziców i zaciśnięte do bólu pięści, w oczekiwaniu na wyniki. Wszystko na nic. Rak się nie poddał, a organizm Patryka zostaje rozerwany na strzępy. Pięciokrotne zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i ogólny stan, na który już nie można spokojnie patrzeć. –Heroiczna walka naszego dziecka wyrywała nam serca. Jak mieliśmy mu powiedzieć, że mimo takiego wysiłku przegrał to okrutne starcie?

Nawrót białaczki staje się faktem! Skrajnie wyniszczony organizm Patryka nie ma nawet chwili wytchnienia. Jego fatalny nastrój widać na pierwszy rzut oka. Chłopiec nie wykazuje żadnego zainteresowania otoczeniem, patrzy przed siebie, oddycha, na razie tyle, wystarczy ważne, że wciąż żyje. Zapada błyskawiczna decyzja o przeszczepie szpiku od dawcy niespokrewnionego. Mała pomoc od losu i po kilku miesiącach Patryk jest już po zabiegu. Zerowa odporność rozpoczyna cały szereg infekcji. Kiedy udaje się złagodzić jedną, rozpoczyna się następna, a on nie ma już siły nawet usiąść.

Po takich przejściach znów zamiast nagrody kara – wiele miesięcy absolutnej izolacji. Dla jedenastolatka takie zawieszenie to najgorsza konsekwencja choroby. Zapach szpitalnych sal i sterylny, ascetyczny wygląd długich korytarzy tylko pogłębia ten wielki smutek nie do ogarnięcia. Październik 2015 przynosi obietnicę wytchnienia. O taki koniec zmagań modlą się rodzice wszystkich dzieci z nowotworami. Patryk wraca do domu. Koniec koszmaru. Powoli zbliża się do tak wymarzonej normalności. Dwa lata wyjęte z życia i oddane chorobie. Za mało!

Białaczka wraca w marcu 2016 z taką siłą, że już prawie nic nie może jej zatrzymać. Życie uchodzi z Patryka, a my boimy się, że to już koniec – mówi przez łzy mama. Jedyna i ostatnia możliwość  to podanie chłopcu przeciwciał. Terapia nie jest refundowana w Polsce, a jej koszt wydaje się astronomiczny. Blinatumomab to ostatnie, co możemy zrobić dla Patryka. Lek działa w ten sposób, że jego cząsteczki przyczepiają się do komórek nowotworowych, a następnie aktywują system immunologiczny do tego by je zniszczył. 

–Błagamy wszystkich dobrych ludzi o ostatnią szansę dla naszego syna. Jeśli nie uda się zdobyć tych pieniędzy i przeciwciała nie zostaną podane Patryk umrze! Trwa walka z czasem o małego chłopca, który pragnie dożyć swoich trzynastych urodzin.