Marzenie kontra rak mózgu

10-letni Dominik walczy ze wznową bardzo rzadkiego nowotworu ośrodkowego układu nerwowego – raka splotu naczyniówkowego o IV, najwyższym, stopniu złośliwości histologicznej. Swoją walkę Dominik rozpoczął, kiedy miał zaledwie 3 latka. Nie chodził jeszcze do przedszkola. Było piękne lato. Chłopiec właśnie wrócił z rodziną znad morza i nagle zaczęło się z nim dziać coś niepokojącego. Stał się apatyczny, ciągle bolał go brzuszek i nóżki. Trudno było w nim rozpoznać uśmiechniętego szkraba, którego jeszcze niedawno wszędzie było pełno i za którym nie dało się nadążyć. Zmieniał się praktycznie z dnia na dzień, ale lekarze nie potrafili stwierdzić, co mu jest.

Proces diagnostyczny ciągnął się przez wiele miesięcy, aż w końcu rodzice usłyszeli druzgocącą wiadomość – ich synek miał raka mózgu o najwyższym stopniu złośliwości. W tym momencie całej rodzinie ziemia usunęła się spod nóg. Rozpoczął się nowy, bardzo ciężki etap w życiu. Wkroczyli w zupełnie inny świat. Świat przypominający piekło. Świat onkologii dziecięcej. Lekarze wytoczyli cały arsenał broni skierowany w najgroźniejszego przeciwnika. Dominik, malec, który powinien bawić się z dzieciaczkami w piaskownicy, leżał w szpitalnych, smutnych ścianach. Walczył z każdym wlewem chemii. Wytrzymywał każde, nawet bolesne badanie. Dzielnie zniósł ryzykowną operację, a następnie kolejne i kolejne cykle chemioterapii. Poddano go też naświetlaniom. Radioterapia niesie ze sobą potencjalnie szkodliwe skutki dla młodego, rozwijającego się mózgu.  Kiedy Dominiś zachorował miał 3 latka i tyle samo trwało jego leczenie. Nawet przy wytoczeniu całej tej baterii, zaledwie 25% dzieci cierpiących na ten nowotwór pozytywnie reaguje na leczenie i przeżywa...

Po 3 latach Dominikowi udało się. Wygrał z rakiem. Pozostały jedynie comiesięczne, a potem coraz rzadsze wizyty w szpitalu na badania kontrolne. Pobieranie krwi, rezonans… Cisza i spokój trwały cztery lata. Akurat tyle, żeby uwierzyć, że choroba została pokonana raz na zawsze, odzyskać sens życia i zacząć się nim na nowo cieszyć. I właśnie wtedy, po kontrolnym rezonansie, jak grom z jasnego nieba spadła wiadomość, że nastąpiła wznowa, a po kilku miesiącach kolejna. W lipcu 2015 roku w główce Dominika był już nie jeden, ale dwa duże guzy. W jednym momencie cała wiara w przyszłość legła w gruzach, nadzieja została pogrzebana. Dominik przyjmuje obecnie chemię ostatniej szansy. Lekarze nie dają nadziei. Rodzicom nie zostało już nic oprócz wszechogarniającego lęku, że to koniec.

Żadna chemia niestety nie działa na raka, z którym walczy Dominik. Chłopiec bardzo źle ją znosi. W trakcie podawania chemii nie jest w stanie jeść ani pić. Rodzice odnoszą wrażenie, że lekarze już go skreślili, ale oni choć jest im bardzo ciężko, nie chcą dać za wygraną. Na własną rękę próbują wspomagać i wzmacniać organizm synka specjalnymi dietami, witaminami i suplementami. Chcą także spełnić jego największe marzenia, póki jest na to czas...

Dominik ma dwie ogromne pasje. Jedną z nich jest konstruowanie pojazdów z klocków Lego, a drugą oglądanie serialu "Rodzinka.pl". Uwielbia zasiadać przed telewizorem ze swoimi rodzicami i starszą siostrą, 14-letnią Oliwią. Do tej pory nie przegapił żadnego odcinka, a nawet oglądał je po kilka razy. Chłopiec bardzo chciałby spotkać się z aktorami ulubionego serialu.

Dominik marzy też o kilku zestawach klocków Lego z serii Lego City, a przede wszystkim o zdalnie sterowanym pociągu towarowym Lego. Wierzymy, że dzięki Waszej pomocy zrealizujemy marzenia Dominika, a spełnione dadzą mu nadzieję i siłę do dalszej walki o jutro. Rodzicom Dominika, dobroć ludzi przywróci wiarę. Pokażmy razem, że WSZYSTKO jest możliwe.