Mogę poczuć się wolny, tylko wtedy, kiedy będę miał wózek!

Już niedługo skończę 41 lat, a tak naprawdę nie wiem, co to znaczy być zdrowym człowiekiem. Od urodzenia cierpię z powodu Dziecięcego Porażenia Mózgowego i jestem przykuty do wózka. Gdyby nie mama nie byłby w stanie funkcjonować, ponieważ jej pomoc jest dla mnie bezcenna. Nie jestem w stanie pracować, pobieram jedynie rentę, która jest na tyle mała, że nie jestem w stanie odłożyć z niej nawet złotówki... Mój wózek inwalidzki zepsuł się, tak naprawdę nie nadaje się już do jazdy, a koszt nowego jest ogromny. Proszę, nie zostawiaj mnie samego w tej  walce o godne życie.