Myśl o wózku jest przerażająca! Pomóż postawić pierwszy krok!

Karta choroby wygląda mniej więcej tak – wstrząs septyczny, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, krwotok dokomorowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie pokrwotoczne, krwotok z płuc, niewydolność wątroby, ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca, niewydolność oddechowo- krążeniowa, która doprowadziła do zatrzymania akcji serca i reanimacji, padaczka- takie rozpoznania znalazły się na karcie wypisowej z Oddziału Intensywnej Terapii Noworodka, w którym Mikołaj spędził 50 dni.

2 700 gram, 49 cm długości, 35 tydzień ciąży, poród siłami natury, apgar – 9.
Co poszło nie tak? Do dziś tego nie wiemy… 

Jego stan był krytyczny, a lekarze nie dawali nam nadziei. Mikołaj jednak nie poddał się, walczył o każdy następny oddech i każde następne bicie serca…
Dzisiaj też walczy i nie poddaje się bo chce żyć tak jak jego rówieśnicy!

Obecnie Mikołaj ma 3 latka. Od czasu wyjścia ze szpitala jest intensywnie rehabilitowany i otoczony opieką wielu specjalistów: neurologa-epileptologa, neurochirurga, kardiologa, okulisty, lekarza rehabilitacji medycznej, ortopedy, logopedy, psychologa, fizjoterapeuty. Synek ma postawione rozpoznania: 
- Dziecięce Porażenie Mózgowe, niedowład spastyczny czterokończynowy padaczka, wodogłowie pokrwotoczne, niedowidzenie oka prawego, zez zbieżny.

 Mikołaj nie potrafi samodzielnie usiąść, nie chodzi. Porusza się na czworakach. Jest mi ciężko prosić o pomoc ale wiem, że dobre serca innych ludzi sprawiają cuda!

Aby osiągnąć sukces Mikołaj potrzebuje ciągłej, intensywnej rehabilitacji i będzie jej potrzebował jeszcze przez następne lata. Musieliśmy wypracować każdy ruch ręki, nogi, aby zaczął raczkować. Od przeszło roku staramy się nauczyć Mikołaja równowagi aby mógł samodzielnie stać i w konsekwencji nauczyć się chodzić. Nasz synek jest naprawdę dzielny i wytrwały. Każdego dnia ćwiczy po kilka godzin. Staramy się aby rehabilitacja była dla niego zabawą i dzięki temu udaje się go przekonać do ćwiczeń. Jest jeszcze mały i nie do końca zdaje sobie sprawę, że życie innych dzieci bardzo różni się od jego.

Każdy dzień to schemat – pobudka, leki, śniadanie, rehabilitacja, drugie śniadanie, spanie, obiad, rehabilitacja, podwieczorek, rehabilitacja, leki, kolacja, spanie. Ciągłe wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, konsultacje lekarskie. Mikołaj nie wie co to beztroskie dzieciństwo. Może poruszać się tylko tam gdzie uda mu się dojść na czworakach albo tam gdzie go zaniesiemy. Najgorsza jest świadomość, że nie ma magicznego lekarstwa czy operacji aby pozbyć się Dziecięcego Porażenia Mózgowego. Przyszłość to niepewność. Nie wiemy co przyniesie ale wiemy, że się nie poddamy i będziemy razem z nim walczyć – tak jak kiedyś w szpitalu. To nie jest tylko problem z jedną ręką, czy nogą, to jest cały pakiet zmartwień. 

Rehabilitacja to walka z czasem aby Mu pomóc zanim będzie za późno. Myśl, że nasz synek miałby jeździć na wózku inwalidzkim patrząc jak inne dzieci biegają wokół niego jest przerażająca… Stąd prośba o pomoc bo rehabilitacja niepełnosprawnego dziecka to studnia bez dna… 

Pod koniec zeszłego roku Mikołaj został zakwalifikowany przez Komisję Bioetyczną do terapii komórkami macierzystymi. Koszt takiej terapii to przeszło 90 tysięcy złotych. Dzięki ofiarności dobrych ludzi do tej pory udało się uzbierać na pierwszy przeszczep komórek macierzystych. Zbieramy środki na 4 kolejne przeszczepy komórek macierzystych, w których pokładamy nadzieję na poprawę stanu zdrowia naszego synka. Mamy nadzieję, że Tobie też nie będzie obojętny jego los...

Każda złotówka ma znaczenie i wystarczy wpłacić 5 zł czy 10zł i udostępnić dalej, mamy nadzieję, że to stworzy łańcuszek ludzi dobrych serc. 
Dziękujemy w imieniu Mikołaja, który na razie musi prosić o pomoc innych ludzi żeby być samodzielnym, ale mam nadzieję, że nadejdzie taki dzień kiedy On będzie mógł pomagać innym...

Wdzięczni Rodzice